Paradontoza jest drugą najczęstszą chorobą jamy ustnej, tuż za próchnicą. Jej ofiarą są zazwyczaj osoby po 40 roku życia, jednak zachorować mogą na nią wszyscy. W skrajnych przypadkach jej wyleczenie związane jest z koniecznością interwencji chirurgicznej. Dlatego warto znaleźć odpowiedniego lekarza, zobacz chirurg stomatolog Warszawa. Jak przebiega paradontoza? Paradontoza to zapalenie przyzębia, atakuje więc tkanki otaczające zęby. Osłabia dziąsła, ozębną i okostną, kość wyrostka zębodołowego oraz cement korzeniowy. Degradacja tych struktur prowadzi do rozchwiania zębów, a w konsekwencji zaniechania leczenia, również ich utraty.
Jak przebiega choroba?
Paradontoza najczęściej wynika z niewłaściwej higieny jamy ustnej. Brak odpowiedniego szczotkowania zębów oraz zaniechanie wizyt profilaktyczno-higienizacyjnych takich jak np. usuwanie kamienia nazębnego, czy fluoryzacji to podatne podłoże do rozwoju stanu chorobowego. Istnieje również bardzo dużo czynników sprzyjających wystąpieniu paradontozy. Predysponuje do niej wiek powyżej 35 lat, palenie papierosów, spożywanie alkoholu, wahania hormonalne oraz obciążenie organizmu innymi chorobami – między innymi cukrzycą, niewydolnością krążenia lub pozostałymi przewlekłymi schorzeniami.
Choroba często rozwija się zupełnie bezobjawowo, a jej pierwsze symptomy łatwo przeoczyć. Osoby zmagające się z paradontozą na początku mogą doświadczać obrzęku dziąseł, ich zaczerwienienia, bólu i krwawienia w trakcie mycia zębów. Z czasem chorobie może towarzyszyć nieprzyjemny zapach z jamy ustnej, nadwrażliwość zębów i osunięcie szyjek zębowych. Na zdjęciu pantomograficznym uwidocznione zostaną również inne zmiany wskazujące jednoznacznie na diagnozę. Należą do nich ubytki w kośćcu. Nagromadzony na zębach kamień sprawia, że dziąsła się osuwają, a uwidocznione zostają korzenie zębów. Ta niebezpieczna sytuacja prowadzi do powstawania kieszonek, do których bez trudu docierają resztki pokarmowe stanowiące idealne miejsce do rozwoju bakterii. Ich obecność wiąże się z licznymi toksynami, a w efekcie substancje te rozpuszczają kościec. Ząb traci swoją przyczepność, ponieważ powiększający się stan zapalny degraduje wszystkie tkanki przyzębia.
